Int J Mol Sci. Wcześniej był niekiedy oceniany nawet wyżej niż CRP. Piszemy o nowych szczegółach zastosowania tego oznaczenia. Zespół z Uniwersytetu w Heidelbergu przeanalizował w dużym retrospektywnym badaniu przydatność krążącego amyloidu w porównaniu do już istniejących markerów u pacjentów z IBD . Amyloid – jak pisali autorzy w styczniu 2024 r. na łamach International Journal of Molecular Sciences – jest ­białkiem ostrej fazy syntetyzowanym w wątrobie wiążącym się z lipoproteinami o wysokiej gęstości (HDL). Wskutek oddziaływania cytokin prozapalnych jego stężenie może wzrastać nawet 1000-krotnie . Oceniono zmiany stężenia amyloidu w surowicy w porównaniu do zmian stężenia CRP we krwi i NLR, czyli stosunku neutrofilów do limfocytów, liczby płytek krwi, do stężenia kalprotektyny w kale (FC) oraz klinicznej aktywność choroby mierzonej w skali SCCAI. Wykorzystano 306 próbek od 265 pacjentów (166 z chorobą Leśniowskiego-Crohna, 91 z colitis ulcerosa) i potwierdzono istotną korelację zmian stężenia amyloidu z w/w markerami. W chwili włączenia do badania średni czas trwania choroby w tej grupie pacjentów wynosił 10 lat (0–47 lat). Około 50% z nich było leczonych zaawansowanymi terapiami (infliksymab, adalimumab, golimumab, wedolizumab, ustekinumab, tofacytynib lub inhibitory kalcyneuryny). Średni odstęp czasu pomiędzy datą oznaczenia FC a pobraniem próbki surowicy do oznaczenia amyloidu wynosił 3,7 (±…