J Gastroenterol, czerwiec 2023 r. Niewielu markerom serologicznym w przebiegu PSC i colitis ulcerosa przypisuje się równie wysoką czułość i swoistość, co właśnie opisanym autoprzeciwciałom skierowanym przeciw integrynie αvβ6. Co konkretnie udało się ustalić? Rola znanych wcześniej jak i obecnie opisywanych autoprzeciwciał u chorych z pierwotnym stwardniającym zapaleniem dróg żółciowych (PSC) jak i z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (wzjg) ciągle wymaga doprecyzowania. Najbardziej oczywistym ich potencjalnym zastosowaniem jest diagnostyka różnicowa. Nie nikną też nadzieje na przydatność w monitorowaniu efektywności terapii. PSC jest schorzeniem o złym rokowaniu i słabo poznanej etiologii. Często współistnieje z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, a w zaawansowanym okresie u części pacjentów wykonywane jest przeszczepienie wątroby , . Zespół z Uniwersytetu w Kyoto poszukiwał antygenu na komórkach nabłonka dróg żółciowych, przeciwko któremu są skierowane autoprzeciwciała u pacjentów z PSC. Posługując się rekombinowanymi cząsteczkami 23 integryn wykazano, że u 89,1% pacjentów (49/55) z PSC i jedynie u 3,3% (5/150) z grupy kontrolnej (p<0.001) występują przeciwciała przeciw integrynie αvβ6 . Czułość i specyficzność tego oznaczenia w rozpoznawaniu PSC określono odpowiednio na 89.1% i 96.7% . Gdy uwzględniono jedynie subpopulację chorych ze współistniejącym wzjg, częstość wykrywania tych przeciwciał wzrosła do 97,2% (35/36), podczas gdy u chorych bez takiej współchorobowości, a jedynie…