NEJM. W badaniu prospektywnym i randomizowanym (SEQUENCE) bezpośrednio porównano ryzankizumab – nowy w obszarze IBD lek z grupy anty-IL-23 – i ustekinumab, czyli przeciwciało przeciw IL12/23, w drugiej linii leczenia pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna. A na czy polega niedosyt? Projekty tego typu, czyli o charakterze bezpośredniego porównania dwóch molekuł w obszarze IBD są ciągle rzadkością. Pierwszym było badanie VARSITY wykazujące przewagę wedolizumabu nad adalimumabem u chorych z colitis ulcerosa, którego wyniki opublikowano w 2019 r. . Adalimumab nie charakteryzował się nigdy szczególną efektywnością we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego ani w badaniach rejestracyjnych, ani w realnej praktyce. Zatem wykazanie przewagi wedolizumabu wydawało się możliwe, a nawet nietrudne, i ostatecznie projekt zakończył się sukcesem firmy Takeda. Podobnie jest w przypadku badania SEQUENCE, którego ostateczne wyniki, wcześniej znane z doniesień kongresowych, opublikowano lipcu tego roku w NEJM . Ustekinumab nie jest lekiem działającym w chorobie Leśniowskiego-Crohna spektakularnie. Zatem wykazanie nad nim przewag przez lek nowej generacji od początku wydawało się możliwe. Dodatkowo warto odnotować, że porównano te preparaty, gdy były stosowane w drugiej linii leczenia, czyli u osób nietolerujących lub nie odnoszących korzyści ze stosowania leków anty-TNFα. Wcześniej w opracowaniu Francuskie realia pisaliśmy o efektywności tej molekuły w chorobie Leśniowskiego-Crohna ocenianej w warunkach…