JCC. Kolejne źródło potwierdza korzystny wpływ tej terapii, jednak – jak sugeruje – efekt ten nie jest jednakowy u wszystkich. Piszemy o uszczegółowieniu odpowiedzi na coraz częściej zadawane pytanie kliniczne. Częstość otyłości, a w ślad za nią cukrzycy, wśród chorych z IBD narasta. Są przesłanki, aby sądzić, że agoniści receptora GLP-1 mają także wpływ przeciwzapalny i modulują aktywność układu odpornościowego , . W lipcu br. pisaliśmy szerzej o tych zjawiskach epidemiologicznych oraz o możliwych mechanizmach działania tej grupy leków w opracowaniu Czy rzeczywiście agoniści GLP-1R poprawiają rokowanie u pacjentów z IBD? Nawiązaliśmy w nim także do niedawnej publikacji w Alimentary Pharmacology & Therapeutics, która zawiera analizę danych z wykorzystaniem platformy TriNetX . Przeprowadzono w niej ocenę efektu klinicznego stosowania analogów GLP-1 na przebieg IBD, któremu towarzyszy cukrzyca insulinoniezależna, w porównaniu do efektu stosowania innych leków hipoglikemizujących u chorych z takimi współchorobowościami . Natomiast w październiku 2024 r. w Journal of Crohn’s and Colitis opublikowano wyniki analizy izraelskiej bazy Epi-IIRN, w której pozyskano dane o osobach z IBD i cukrzycą typu 2, które przez co najmniej 6 miesięcy były leczone analogami GLP-1 . Do badania włączyliśmy 3737 pacjentów – piszą autorzy. Przełożyło się to 24 338 pacjento-lat obserwacji chorych z IBD…