Inflamm Bowel Dis. Dotychczas były tylko teoretyczne przesłanki, aby lecząc otyłość w tej grupie pacjentów brać pod uwagę takie ryzyko. Co na ten temat mówią badania obserwacyjne? Ponieważ leki z tej grupy hamują czynność motoryczną przewodu pokarmowego można spodziewać się, że w niektórych okolicznościach ich zastosowanie może wiązać się z objawami niedrożności. W obszarze diabetologii pewne obawy budzi stosowanie agonistów GLP-1 u pacjentów z neuropatią przebiegającą z gastroparezą. Informacje z badań nadzoru nad bezpieczeństwem terapii w obszarze diabetologii oraz kazuistyczne doniesienia z obszaru reumatologii pozwalają sądzić, że agoniści receptora GLP-1 jak semaglutyd rzeczywiście wśród działań niepożądanych mogą potencjalnie mieć objawy upośledzonej drożności przewodu pokarmowego , . Częstość tego zjawiska wydaje się jednak niewielka i jest oceniana na jeden przypadek na 1223 leczonych w ciągu roku . Jednak inne analizy wydają się tego nie potwierdzać i prezentują odmienne wnioski . Zatem zasadne jest pytanie o bezpieczeństwo takiej terapii w IBD, przede wszystkim u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna jako towarzyszącą otyłości współchorobowością. W listopadzie 2024 r. w Inflammatory Bowel Diseases opublikowano wyniki badania kohortowego przeprowadzanego w Danii, które miało zasięg ogólnokrajowy, w którym oceniono ryzyko niedrożności jelit u pacjentów z IBD otrzymujących GLP-1RA . Przeprowadzono analizę regresyjną do oszacowania współczynników ryzyka skorygowanych…
Stosowanie agonistów GLP-1 a ryzyko niedrożności w chorobie Leśniowskiego-Crohna

Ta zawartość została ograniczona tylko dla zalogowanych użytkowników. Proszę zaloguj się, aby wyświetlić tę treść.