To prowadzone poczynając od 2019 r. w całości w naszym kraju, prospektywne badanie obserwacyjne wykazało, że 37% pacjentów z colitis ulcerosa, którzy mieli odpowiedź na wedolizumab w 54 tygodniu terapii – stosowany w ramach wcześniej obowiązujących zasad Programu Lekowego – utraciło ją w ciągu następnych 26 tygodni po zaprzestaniu leczenia. Była to – jak można sądzić – jedna z przesłanek do zmiany Programu Lekowego (B-55) dla tych pacjentów. Ocena trwałości terapii (durability) prowadzonej wg wcześniej obowiązujących zasad administracyjnych była jedną z głównych przesłanek do podjęcia tego projektu i miała przyczynić się do zmiany zapisów Programu Lekowego we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego. Cechy demograficzne populacji zakwalifikowanej do badania POLONEZ były przedmiotem publikacji autorstwa zespołu z prof. Cichoż-Lach . Natomiast efektywność leczenia i trwałość tej interwencji opisał ten zespół w publikacji, której pierwszym autorem jest prof. Piotr Eder . W projekcie wzięło udział 100 kolejnych pacjentów z colitis ulcerosa z 12 ośrodków, z czego dla większości, bo dla 55 osób, wedolizumab był pierwszym dotychczas lekiem biologicznym. Wchodząc do badania 68% pacjentów stosowało GCS doustnie. Jak wspominano efekt tej interwencji został utracony u 4 na 10 chorych po odstawieniu wedolizumabu. Na zakończenie Programu Lekowego, czyli w 54 tygodniu 62% pacjentów miała kliniczną odpowiedź,…
Kluczowe wyniki badania POLONEZ
