Clin Gastroenterol Hepatol, 2022 r. Charakterystyki produktów leczniczych zazwyczaj zalecają przerwanie terapii biologicznej, jeśli nie uzyskano odpowiedzi w konkretnym czasie. Praktyka wskazuje, że są jednak pacjenci odpowiadający na leczenie nieco później. Badanie z mirikizumabem w colitis ulcerosa po raz pierwszy umożliwiło ocenę, jak często i w jakim stopniu przedłużenie – a właściwie podwojenie – czasu indukcji może być korzystne. PUNKT WIDZENIA CO WIADOMO – postępowanie w przypadkach pacjentów późno odpowiadających na terapię – jak można sądzić – często opiera się o indywidualne doświadczenie lekarza, a powinno mieć szersze podstawy. Mirikizumab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym wiążącym się selektywnie z podjednostką p19 interleukiny IL-23 . Wykazano już jego skuteczność we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego oraz chorobie Leśniowskiego-Crohna , . Część pacjentów w badaniu 2 fazy oceniającym skuteczności mirikizumabu w colitis ulcerosa (UC), nie odpowiedziała na leczenie indukcyjne . CO NOWEGO – sprawdzono, czy przedłużenie indukcji o kolejne 12 tygodni i/lub zwiększenie dawki poprawia skuteczność leczenia . Pacjentom, którzy jeszcze nie odpowiedzieli na terapię w okresie indukcji, zaproponowano udział w otwartej próbie, w której podawano dożylnie co 4 tygodnie 600 mg lub 1000 mg mirikizumabu . Takie wydłużenie indukcji o kolejne 12 tygodni przyniosło odpowiedź u 50% otrzymujących 600 mg i u 43,8% otrzymujących…
„Late responders” – w jakim algorytmie leczyć tych chorych?

Ta zawartość została ograniczona tylko dla zalogowanych użytkowników. Proszę zaloguj się, aby wyświetlić tę treść.