JCC. Więcej informacji o zjawisku, którego patogeneza może być zależna od czynności układu immunologicznego. Autorzy z Erasmus MC University Medical Center w Rotterdamie pracujący w ramach Dutch Initiative on Crohn and Colitis (ICC) analizowali związek stosowania leków immunomodulujących w grupie kobiet z IBD a ewentualnym wzrostem ryzyka raka szyjki macicy. Rozwój tego nowotworu podlega także czynnikom środowiskowym (zakażenie HPV), natomiast dotychczasowe dane na temat znaczenia leków immunosupresyjnych czy immunomodulujących w jego patogenezie nie są spójne i jednoznacznie nie potwierdzały istnienia zależności. Tym razem zebrano informacje o kobietach, u których rozpoznano IBD przed 31 grudnia 2016 roku i których dane na temat badania cytologicznego były dostępne w niderlandzkim the Dutch IBD biobank. Porównano częstość dysplazji wysokiego stopnia i raka szyjki macicy (high-grade cervical intraepithelial neoplasia and cervical cancer – CIN2+) u kobiet leczonych lekami immunomodulacyjnymi (tiopuryny, metotreksat, takrolimus lub cyklosporyna) oraz u leczonych biologicznie (anty-TNFα, wedolizumab lub ustekinumab) do grupy kobiet, które takich terapii nie otrzymywały. Spośród 1981 włączonych do badania 1305 (66%) było leczonych immunosupresyjnie. U 99 kobiet (5%) rozpoznano CIN2+, mediana czasu obserwacji 17,2 roku (IQR 14,6). Nie wykazano związku występowania dodatkowego ryzyka raka szyjki macicy u kobiet z IBD leczonych biologicznie lub biologicznie i lekiem immunomodulującym, Jednak terapia…