Gastroenterology, grudzień 2022 r. Jak dużych zmian w obrazie krwi obwodowej i jak bardzo rozciągniętych w czasie należy się spodziewać? CO WIADOMO – fingolimod, ozanimod i etrasimod to modulatory receptorów dla S1P powodujące limfopenię . Jest ona bezpośrednio łączona z mechanizmem działania i efektywnością kliniczną fingolimodu, który jest stosowany w stwardnieniu rozsianym . Przyłączenie do receptora cząsteczki S1P powoduje jego internalizację i przejściową nieobecność na powierzchni limfocytów. Skutkiem jest zahamowanie chemotaksji limfocytów poza tkankę limfatyczną i ich przejściowa retencja w węzłach chłonnych. Przejawia się to obwodową limfopenią. W fizjologicznych warunkach z czasem następuje jednak powrót cząsteczki receptora do błony komórkowej . Natomiast fingolimod pobudza internalizacją receptora, ale dodatkowo powoduje jego wewnątrzkomórkową degradację przez enzymy proteolityczne. Odtworzenie stanu pierwotnego wymaga syntezy receptorów de novo, co wydłuża czas trwania limfopenii . Oba zjawiska zilustrowane są szczegółowo na infografikach. We wcześniejszych badaniach z udziałem zdrowych ochotników po podaniu 2 mg etrasimodu liczba limfocytów zmalała o 53% już w 3 dobie, a o 69% po trzech tygodniach. Odstawienie leku pozwoliło przywrócić niemal wyjściową liczbę limfocytów po 7 dniach , . CO NOWEGO – w badaniu OASIS – oceniającym skuteczność indukcji odpowiedzi klinicznej we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego z zastosowaniem 1 mg oraz 2 mg etrasimodu…