UEGW, 8–11 października 2022 r. W Wiedniu podczas kongresu i jednocześnie w New England Journal of Medicine opublikowano ocenę efektywności kolonoskopii jako badania przesiewowego wykrywania raka jelita grubego. Tak ożywionej dyskusji w mediach – także publicznych, jak CNN – gastroenterologia dawno nie widziała.
Entuzjazmu nie było. Pokazane cyfry wzbudziły komentarze, których temperaturę odzwierciedlają choćby ich tytuły.
“Wyzwanie dla kolonoskopii jako złotego standardu wykrywania raka jelita?” (Challenges to Colonoscopy as Gold Standard for CRC Screening? MedScape),
“Ogromne badanie przynosi rozczarowujące wyniki dotyczące korzyści z kolonoskopii” (Huge trial yields disappointing results on colonoscopy benefits; Nature).
Pacjenci z Norwegii, Szwecji i z Polski w wieku 55-64 lata byli randomizowani do grupy (n=28 220), w której wykonywano kolonoskopię lub do grupy (n=56 364), w której stosowano obecny standard opieki (bez endoskopii przesiewowej) [1].
Podczas średnio 10 lat obserwacji w grupie aktywnie badanej endoskopowo rozpoznano 259 przypadków raka, a w grupie kontrolnej 622 przypadki (trzeba pamiętać, że alokacja była 1:2).
Zapadalność (incidence) na raka jelita grubego w okresie 10 letnim w grupie badanej oszacowano na 0,98%, natomiast w grupie bez badań przesiewowych na 1,20%, co oznacza 18% redukcji ryzyka (RR).
Śmiertelność w obu grupach wyniosła odpowiednio 0,28% i 0,31% [1].
Debatowane były chyba wszystkie szczegóły, łącznie z samym tytułem. Dyskusję wzbudza nie tyle konstrukcja badania, bo tu zarzutów nie ma, co interpretacja danych i ich kontekst. Warto ją prześledzić uwzględniając także wpisy czytelników pod poszczególnymi publikacjami.
Jak piszą sami autorzy, należało zaprosić 455 osób do wykonania kolonoskopii, aby zapobiec jednemu przypadkowi raka jelita grubego [1].
I właśnie to jest często podnoszone. Czy w takim świetle obroni się postulat stosowania kolonoskopii na dużą skalę w tym wskazaniu?
Jak czytamy w NEJM, jest to pierwsze badanie z randomizacją oceniające przydatność kolonoskopii jako metody przesiewowej [2].
Choćby z tego powodu będzie miało ogromny wpływ na zalecaną praktykę kliniczną.
A w grę wchodzą też olbrzymie środki potencjalnie potrzebne na sprzęt, infrastrukturę i pracę endoskopistów.
Prostsze i tańsze metody mogą pojawić się zaskakująco szybko.
Implementacja diagnostyki w oparciu o technologie medycyny molekularnej jest już możliwa do wdrożenia nawet na skalę masową w bardzo krótkim czasie. Udowodniła to w praktyce epidemia COVID-19.
Referencje:
- Bretthauer M i NordICC Study Group. Effect of Colonoscopy Screening on Risks of Colorectal Cancer and Related Death. N Engl J Med. 2022 Oct 9. Doi: 10.1056/NEJMoa2208375.
- Dominitz Jason A., Robertson Douglas J. Understanding the Results of a Randomized Trial of Screening Colonoscopy. N Engl J Med (2022) 387:17, 1609-1611. Doi: 10.1056/NEJMe2211595.
- Zhao L i wsp. Uncovering 1058 Novel Human Enteric DNA Viruses Through Deep Long-Read Third-Generation Sequencing and Their Clinical Impact Gastroenterology. 2022 Sep;163(3):699-711. Doi: 10.1053/j.gastro.2022.05.048.
Fotografia: Michael Kleinsasser / Pixabay
Aby napisać do redakcji, zaloguj się.
