DDW. Najciekawsze są konteksty tego badania. Niewydolność kory nadnerczy – konkludują autorzy doniesienia udostępnionego podczas ostatniego DDW w Waszyngtonie w maju br., wśród których są Marla C. Dubinsky i Jean-Frederic Colombel – występuje u 1 na 3 pacjentów z IBD otrzymujących doustne GCS . W metaanalizie uwzględnili oni 25 oryginalnych doniesień zawierających dane o 4001 pacjentach, u których niewydolność kory nadnerczy była rozpoznawana na podstawie testu z ACTH lub stężenia kortyzolu w porannej próbce surowicy. Stwierdzono ją u 882 chorych (22%). Heterogenność częstości tego rozpoznania była jednak bardzo duża (0-76%). Analiza połączonych danych wskazuje na jego wstępowanie u 25,6%, czyli u co 4. pacjenta. Wykonano też szereg bardziej szczegółowych szacunków w podgrupach pacjentów. W badaniach oceniających jedynie glikokortykoidy podawane doustnie skumulowana częstość występowania niewydolności kory nadnerczy wynosiła 33,2%, czyli – jak wspomniano – występowała u co trzeciego pacjenta. W populacji pediatrycznej częstość ta (31,9%) nie różniła się istotnie (p=0,83) od obserwowanej wśród dorosłych. Nie było istotnej statystycznie różnicy, a jedynie różnica numeryczna, w występowaniu polekowej niewydolności kory nadnerczy w zależności od stosowanego preparatu, czyli bez względu na to czy stosowany był prednizon czy budezonid (46,9% vs 31,2%; p=0,23), ani w zależności od tego jaki był wiek pacjenta. Jedynie leczenie z…