Int J Colorectal Dis. Powszechnie znana cecha występująca w wywiadzie zbieranym od chorych z colitis ulcerosa znajduje ważne uszczegółowienie. Naglące parcie na stolec, często bolesne i ustępujące wkrótce po wypróżnieniu, jest znanym elementem klinicznego obrazu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (WZJG) i prawdopodobnie jednym z podstawowych elementów proaktywnie zbieranego wywiadu lekarskiego. Można wiązać tę dolegliwość z napływaniem mas kałowych do zmienionej zapalnie odbytnicy, które rozciągają jej ściany. To powoduje nagłość parcia i jego bolesny charakter. Natomiast ustępowanie dolegliwości po wypróżnieniu wynika z ustania oddziaływania tego bodźca. Jednak dynamika tego zjawiska nigdy dotąd nie miała swojej skali. W kilku ośrodkach w Chinach opisano bardziej szczegółowo tę sekwencję zdarzeń na podstawie prospektywnie zebranych danych. Obserwowano tam 33 pacjentów z długotrwająca chorobą z nawracającymi zaostrzeniami i 40 pacjentów z nowo rozpoznanym colitis ulcerosa. Ciekawie brzmi opis wyników badań czynnościowych odbytnicy i zwieraczy, dając bardziej szczegółowy wgląd w mechanizmy prowadzące do odczuwania nagłego parcia na stolec. Autorzy piszą: Pacjenci z nawracającym WZJG w porównaniu do ich nowo zdiagnozowanych odpowiedników mieli istotnie niższe początkowe progi (wszystkie p < 0,05) : • odczuwania bodźca • objętości powodującej potrzebę defekacji • odczuwania nagłości wypróżnienia • maksymalnej pojemności odbytnicy. Jednocześnie maksymalne ciśnienie podczas zaciskania zwieraczy (MSP) u pacjentów z nawracającym WZJG…