Ozanimod jest modulatorem receptora fosforanu sfingozyny 1 (S1P1, S1P5) stosowanym m.in. we wrzodziejącym zapalaniu jelita grubego. Opublikowano kolejne wnioski z badań w tej grupie chorych. Wynika z nich wiele praktycznych wskazówek do prowadzenia terapii. Tym razem nowe dane dotyczą m.in. efektywności szczepień przeciwko SARS-CoV-2 u chorych leczonych ozanimodem, jego skuteczności w populacji ciężko chorych pacjentów eksponowanych wcześniej m.in. na wedolizumab, częstości opóźnionej odpowiedzi na leczenie, odpowiedzi po przerwaniu terapii oraz skuteczności i bezpieczeństwa stosowania ocenianych w długim, 3-letnim horyzoncie czasu. Ozanimod – modulator receptora fosforanu sfingozyny 1 (S1P1, S1P5) Mechanizm działania może wiązać się z hamowaniem migracji limfocytów do ośrodkowego układu nerwowego (OUN) i do jelita . Niezależnie od całkowitej liczby limfocytów we krwi krążącej chorzy otrzymujący ozanimod po podaniu szczepionki przeciw SARS-CoV-2 mieli odpowiedź serologiczną. Odpowiedziało 100% pacjentów otrzymujących szczepionki mRNA, choć w nielicznych przypadkach poziom przeciwciał był niski i mogliby oni odnieść korzyść z dawki przypominającej . Ozanimod oceniany w 10 tygodniu stosowania u pacjentów z colitis ulcerosa wcześniej eksponowanych na wedolizumab we wszystkich analizowanych punktach końcowych okazywał się bardziej skuteczny niż placebo, ale w tym punkcie czasu różnica była jedynie numeryczna. Natomiast po roku leczenia, w 52 tygodniu, różnica w zakresie odpowiedzi i remisji klinicznej, remisji bez…
Ozanimod – co nowego po ECCO’23
