Kilka słów wyjaśnienia i przykładowy efekt proponowanego rozwiązania. Obraz endoskopowy w swojej surowej postaci ma wiele niedoskonałości. Za pomocą metod elektronicznego przetwarzania możne być znacznie bardziej czytelny. Jest możliwość, aby przesyłany obraz był rozdzielny na warstwy. Osobno poddawana jest wzmocnieniu głębia faktury (tekstury) powierzchni błony śluzowej lub zmian na niej występujących, a osobno jasność obrazu. Przetworzone warstwy ponownie łączy się nakładając na siebie. Otrzymuje się efekt wzmocnienia cech morfologicznych ocenianej powierzchni błony śluzowej, co może być pomocne w interpretowaniu obrazu endoskopowego (Fot. 1). Fot.1 Opis w tekście. Materiał zdjęciowy uzyskano dzięki uprzejmości firmy OLYMPUS.