Postępująca leukoencefalopatia wieloogniskowa a leki – najnowszy przegląd systematyczny

Postępująca leukoencefalopatia wieloogniskowa a leki – najnowszy przegląd systematyczny

Drug Safety. Jakie wnioski dla gastrologów stosujących leki immunosupresyjne? Nawiązując do publikacji o takim samym tytule zamieszczonej w wersji drukowanej, czyli w wydaniu październik-grudzień’2024 kwartalnika IBDinFocus.com, wracamy do tematu jatrogennej postępującej leukoencefalopatii wieloogniskowej (progressive multifocal leukoencephalopathy – PML) wzbogacając tekst o niezbędne referencje i linki. Wydaje się, że możliwość wystąpienia PML, jako powikłania terapii u pacjentów z IBD leczonych immunosupresyjne na dobre przebiła się do świadomości gastroenterologów dopiero z pojawieniem się leków antyintegrynowych. Chodzi o natalizumab oceniany pierwotnie w chorobie Leśniowskiego-Crohna , a potem wedolizumab zarejestrowany i teraz szeroko stosowany w obu jednostkach chorobowych składających się na IBD . W UE natalizuamb nie jest zarejestrowany do stosowania w IBD . Jest natomiast dopuszczony w USA przez FDA do stosowania – oprócz stwardnienia rozsianego – w chorobie Leśniowskiego-Crohna . W odniesieniu do natalizumabu pierwszy przypadek PML odnotowano już na etapie badania rejestracyjnego w fazie podtrzymywania remisji choroby Leśniowskiego-Crohna . W upowszechnieniu wiedzy o ryzyku takiego działania niepożądanego pomogło zapewne zapisanie w charakterystykach obu tych produktów leczniczych i egzekwowanie procedur ostrożnościowych oraz konieczności monitorowania pacjentów , . PML jest rzadką chorobą demielinizacyjną OUN, spowodowaną reaktywacją wirusa JC (z rodziny poliomaviridae) . PML charakteryzuje się podostrym zwyrodnieniem neurologicznym, które często prowadzi do pogorszenia…

Ta zawartość została ograniczona tylko dla zalogowanych użytkowników. Proszę zaloguj się, aby wyświetlić tę treść.