Dig Liv Disease. Ocena masy mięśni szkieletowych ma znaczenie w terapii chorób układowych. Tym razem przeanalizowano jej wartość predykcyjną w odniesieniu do wygojenia śluzówki jelita u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna leczonych biologicznie. Sarkopenia – pisząc za Alfonso J. Cruz-Jentoft – jest postępującym i uogólnionym zaburzeniem mięśni szkieletowych, które łączy się z przyspieszoną utratą masy i pogorszeniem funkcji mięśni, co prowadzi do niekorzystnych następstw jak upadki, mniejsza sprawność, czy większa śmiertelność. Zwykle związana jest z wiekiem, ale może wiązać się z czynnikami genetycznymi lub wynikać ze stylu życia. W średnim wieku może występować w przebiegu wielu schorzeń . Sarkopenia występuje dość często w przebiegu nieswoistych chorób zapalnych jelit. Może dotyczyć, jak się szacuje, 4 na 10 pacjentów . We Włoszech oceniono zależność występowania sarkopenii i wybranych markerów efektywności klinicznej leczenia biologicznego. Uwzględniono dane z lat 2014 do 2020 od kolejnych 358 pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna, u których wykonano MRI lub TK jamy brzusznej w czasie do 6 miesięcy od rozpoczęcia leczenia. Oceniono częstość remisji endoskopowej, remisji bez GCS oraz częstość hospitalizacji w trakcie 12. miesięcznej terapii. Tak zdefiniowaną sarkopenię rozpoznano u 18,2% pacjentów. Jej obecność wiązała się z rzadziej występującą remisją endoskopową po 12 miesiącach leczenia biologicznego (14,8% vs 47,7%; p = 0,002).…