J Clin Gastroenterol, wrzesień 2021 r. W gastrologii to lek relatywnie nowy, a w naszym kraju jeszcze nie najczęściej stosowany. Jak wypada podsumowanie jego badań klinicznych we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego? PUNKT WIDZENIA CO WIADOMO – tofacytynib w komórkach ludzkich preferencyjnie hamuje sygnalizację heterodimerycznych receptorów cytokin, z którymi łączą się kinazy JAK3 i (lub) JAK1 . W USA i w EU tofacytynib został dopuszczony w 2018 r. do stosowania we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego , . Nie potwierdzono natomiast jego skuteczności w chorobie Leśniowskiego-Crohna. CO NOWEGO – we wrześniu 2021 r. w Journal of Clinical Gastroenterology opublikowano metaanalizę i przegląd systematyczny 26 publikacji dotyczący jego skuteczności i bezpieczeństwa w colitis ulcerosa . Z zestawienia wynika, że u osób z tym wskazaniem po 8 tygodniach stosowania remisji można oczekiwać u 3 na 10 chorych (29,81%) Podobnie po 6 miesiącach (32,27%), a po roku u 4 na 10 leczonych (38.03%) . W 8 tygodniu u pacjentów bio-naiwnych było wyższe prawdopodobieństwo uzyskania remisji niż u wcześniej eksponowanych na leki biologiczne (OR 1.59) . W odsetkach odpowiedzi klinicznej narastanie korzystnego trendu nie powtórzyło się. W tych samych punktach czasu odpowiedź miało 59.41% (po 8 tygodniach), 48.99% (po 6 miesiącach) i 50.87% (po roku) leczonych…
Ta zawartość została ograniczona tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się , aby wyświetlić tę treść.