ECCO’23. Analiza danych z badania PASS sugeruje, że wedolizumab zastosowany jako pierwszy lek biologiczny u pacjentów z IBD, czyli zarówno we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, jak i w chorobie Leśniowskiego-Crohna, wiązał się z mniejszą częstością hospitalizacji i leczenia operacyjnego niż pozostałe leki biologiczne. Badania obserwacyjne rozpoczynane po zarejestrowaniu leku zwane Post-Authorisation Safety Study (PASS) mają na celu przede wszystkim zbieranie danych o bezpieczeństwie terapii i często są oczekiwane przez tzw. regulatorów rynku jak FDA, czy EMA. Podczas ECCO’23 udostępniono analizę wyników dużego badania PASS, także w części oceniającej u dotychczas nieleczonych biologicznie pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego lub z chorobą Leśniowskiego-Crohna efekty stosowania wedolizumabu w porównaniu do innych leków biologicznych . Badanie miało charakter obserwacyjny, zatem bieżące decyzje terapeutyczne były w gestii lekarzy prowadzących i nie zależały od narzuconego protokołu. W grupie pacjentów (n=1149) z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego rozpoczynających leczenie biologiczne wedolizumabem (N=556) w porównaniu do terapii innymi lekami biologicznymi (N=539) było o połowę mniej hospitalizacji (12,9% vs 25,0%) i podobnie, bo o nieco ponad połowę mniej zabiegów chirurgicznych (4,3% vs 10,1%) . U osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna (n=1338) w odniesieniu do hospitalizacji z powodu IBD korzyści były porównywalne (19,2% vs 26,4%), także w odniesieniu do operacji wykonanych…