Także w Polsce coraz szerzej wchodzą do praktyki klinicznej warianty podskórne leków biologicznych takich jak wedolizumab, które dotychczas były stosowanych w postaci dożylnej. Jaka była dominująca motywacja do takiej zamiany (I.V. na S.C) wśród pacjentów z colitis ulcerosa lub chorobą Leśniowskiego-Crohna w Leeds, w Wielkiej Brytanii? CO WIADOMO – wykazano równoważność biodostępności i efektywności klinicznej nowych postaci podskórnych leków biologicznych, infliksymabu i wedolizumabu, w stosunku do postaci dożylnej , , , . Intuicja podpowiada, że decyzja zamiany postaci leku z dożylnej na podskórną, może być z punktu widzenia pacjenta racjonalna z wielu powodów. Natomiast w analizie statystycznej wyłoniła się tylko jedna istotna przesłanka spośród wielu zweryfikowanych. CO NOWEGO – Teaching Hospital w Leeds ma pod swoja opieką około 4 000 pacjentów z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit . Spośród 258 osób otrzymujących dożylnie: infliksymab (190) lub wedolizumab (68), którym można było zaproponować zamianę na postać podskórną, zaakceptowało ją odpowiednio 58% i 59% pacjentów . Na podstawie bardzo szczegółowego kwestionariusza i danych z dokumentacji medycznej stwierdzono, że jedyną przesłanką, która istotnie różniła grupę, która zdecydowała o zmianie leku w stosunku do tych, którzy tego odmówili, była oszczędność czasu (68% vs. 25% p = 0.0042) . KONTEKST – najwyraźniej żadna z licznych cech…