Pegylacja istotnie wpływa na cechy farmakokinetyczne molekuł. Czy tylko? Ciekawe dane o zmiennej częstości działań niepożądanych jednego leku w różnych wskazaniach. Czyli ostrożnie z uogólnieniami? CO WIADOMO – certolizuamb jest rekombinowanym, humanizowanym fragmentem Fab’ przeciwciała przeciwko TNFα . Jest on dopuszczony do stosowania w chorobie Leśniowskiego-Crohna m.in. w USA i Szwajcarii, ale nie w Unii Europejskiej , . Nie jest zarejestrowany do stosowania we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego. Pegylacja polega na dołączeniu do cząsteczki biologicznej wiązaniem kowalencyjnym glikolu polietylenowego, który jest nietoksycznym polimerem . Zwiększa to rozpuszczalność leku i zmniejsza jego immunogenność, wydłuża czas retencji w krążeniu, zmniejsza proteolizę i wydalanie z moczem, co pozwala zmniejszyć częstość dawkowania . CO NOWEGO – w opublikowanym przeglądzie systematycznym rodzaj najczęściej odnotowanych działań niepożądanych certolizumabu pegol nie różnił się od obserwowanych w grupie anty-TNFα i nie było nowych „sygnałów” w zakresie bezpieczeństwa . Niemniej wykazano, że niektóre działania niepożądane jak zakażenia występują częściej w poszczególnych wskazaniach, średnio w 3.62 przypadków na 100 pacjento-lat, ale w łuszczycy było to  jedynie 1.50/100 pacjento-lat, a w chorobie Lesniowskiego-Crohna 5.97/100 pacjento-lat . Incydenty sercowo-naczyniowe były najczęstsze (0.47/100 pacjento-lat) u chorych leczonych z powodu RZS . Nowotwory, w tym chłoniaki występowały z częstością 0.82/100 pacjento-lat . Ogółem ciężkie objawy…