APh&T. Czy wymagane jest monitorowanie i interwencyjne dostosowanie dawki leków biologicznych w ciąży? PUNKT WIDZENIA PROBLEM KLINICZNY – potrzeba więcej danych pomocnych w prowadzeniu leczenia biologicznego – jeśli jest ono koniczne – u kobiet ciężarnych z IBD. CO WIADOMO – jako środek ostrożności zaleca się unikanie stosowania wedolizumabu w okresie ciąży, chyba że korzyści wyraźnie przeważają nad potencjalnym zagrożeniem zarówno dla matki jak i dla płodu . Infliksymab należy stosować u kobiet w okresie ciąży wyłącznie, jeśli jest to bezwzględnie konieczne . Nie zaleca się podawania adalimumabu w okresie ciąży . CO NOWEGO – w badaniu prospektywnym u 50 kobiet zmierzono stężenie leku (23 przypadki leczonych infliksymabem, 15 adalimumabem i 2 wedolizumabem) we krwi w okresie przed poczęciem, w każdym z trymestrów ciąży, w okresie okołoporodowym i w połogu. Stwierdzono, że stężenie adalimumabu nie zmieniało się istotnie, natomiast infliksymabu zwiększyło się o 0.16 µg/L/tydz. (P < 0.001), a wedolizumabu zmalało o 0.18 µg/L/tydz. (P = 0.03) . Autorzy wnioskują, że różnice są na tyle małe, że nie ma potrzeby modyfikowania dawek tych leków w czasie ciąży . KONTEKST – informacje te z całą pewnością zmniejszają obszar niepewności podczas konieczności leczenia biologicznego kobiet ciężarnych z IBD. FORUM OPINII Referencje: https://www.ema.europa.eu/en/documents/product-information/entyvio-epar-product-information_pl.pdf https://www.ema.europa.eu/en/documents/product-information/remicade-epar-product-information_pl.pdf https://ec.europa.eu/health/documents/communityregister/2007/2007100932109/anx_32109_pl.pdf…