Przez chwilę wydawało się, że tylko wedolizumab daje wybór drogi podawania tej samej substancji czynnej dożylnie lub podskórnie. Tymczasem CT-P13, pierwszy biopodobny infliksymab zarejestrowany w UE od niedawna też ma drugą postać do podawania podskórnego. Skutki tego rozszerzenia mogą być zaskakująco liczne. PUNKT WIDZENIA CO WIADOMO – postać podskórna biopodobnego do infliksymabu leku jakim jest CT-P13 jest nie gorsza (noniferior) niż jego postać dożylna , , . CO NOWEGO – oprócz oczywistej możliwości samodzielnego podawania leku w domu zwraca się uwagę, że dzięki nowej formulacji udało się poprawić farmakokinetykę biopodobnego infliksymabu oraz że są nadzieje na jego mniejszą immunogenność . KONTEST – z racji wymienionych tu dodatkowych cech farmakokinetycznych i farmakodynamicznych niektórzy posuwają się do określania tego leku nie tylko jako bio-similar, ale jako bio-better, ponieważ choćby sama mniejsza immunogenność może korzystnie wpłynąć na odległą efektywność terapii . Czy ta prognoza się potwierdzi pokaże dopiero rzeczywista praktyka. FORUM OPINII Referencje: Westhovens R i wsp. Efficacy, pharmacokinetics and safety of subcutaneous versus intravenous CT-P13 in rheumatoid arthritis: a randomized phase I/III trial. Rheumatology (Oxf) 2021;60(5):2277–2287, doi: 10.1093/rheumatology/keaa580 Schreiber S i wsp. Randomized controlled trial: subcutaneous vs intravenous infliximab CT-P13 maintenance in inflammatory bowel disease. Gastroenterology. 2021;160(7):2340–2353, doi: 10.1053/j.gastro.2021.02.068 Schreiber S i…