Etrolizumab – dlaczego NIE. Argument trzeci i czwarty.


Etrolizumab był oceniany w dużym programie klinicznym. Badania HIBISCUS I i HIBISCUS II były bliźniacze, a ich wyniki opublikowano niemal jednocześnie w styczniu 2022 r. CO WIADOMO – etrolizumab to antyintegryna wiążąca się z podjednostką β7 dimerów α4β7 i αEβ7 . W badaniach fazy 2 oraz w początkowym okresie badań fazy 3 wykazywano jego skuteczność w indukowaniu odpowiedzi klinicznej u pacjentów z colitis ulcerosa , . Badania HIBISCUS I i HIBISCUS II miały za zadanie ocenić zarówno jego skuteczność indukowania remisji colitis ulcerosa w porównaniu do placebo, ale i w porównaniu do adalimumabu . CO NOWEGO – w badaniu HIBISCUS I remisję w tygodniu 10 uzyskało 19.4% oraz 6.9% pacjentów otrzymujących odpowiednio etrolizumab lub placebo (p=0.017) . Ponadto etrolizumab nie był bardziej skuteczny w porównaniu do adalimumabu w indukowaniu remisja klinicznej, poprawy i remisji endoskopowej jak i histologicznej . KONTEKST – lepsze wyniki badania mogły bardzo mocno wpłynąć na późniejsze miejsce etrolizumabu w terapii colitis ulcerosa. Warto przypomnieć, że w badaniu VARSITY wykazano, że wedolizumab jest skuteczniejszy niż adalimumab . Zatem sukces etrolizumabu przyczyniłby się do znacznego awansu antyintegryn w algorytmie leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, o czym piszmy więcej w artykule: Rewolucja, która się nie wydarzyła. Referencje: Rutgeerts PJ…

Ta zawartość została ograniczona tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się , aby wyświetlić tę treść.