Tak postawionego pytania dawno nie było. Zatem jakie są czynniki predykcyjne efektu placebo u chorych z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego otrzymujących nowoczesne terapie, czyli leki biologiczne lub tofacytynib? Czy odpowiedź zaskakuje?
Zespół uznanych autorów przeprowadził analizę danych skumulowanych z kilku kontrolowanych badań klinicznych (GEMINI-1, ACT-1, ACT-2, PURSUIT, ULTRA-2, OCTAVE-1 i OCTAVE-2), z których wyodrębniono chorych alokowanych podczas randomizacji do ramienia, w którym nie stosowano aktywnej terapii.
Były to najważniejsze projekty prowadzące do rejestracji takich leków jak infliksymab, wedolizumab, golimumab, adalimumab i tofacytynib.
W tych projektach ocena skuteczności interwencji – w tym przypadku placebo – odbywała się między 6 a 8 tygodniem, a przyjęte definicje odpowiedzi i remisji były standardowe.
Przede wszystkim efekt placebo prezentowali pacjenci, którzy wyjściowo mieli prawidłowe stężenie CRP oraz albuminy. Skorygowany iloraz szans OR = 2.76 [95% CI:1.19-5.41; p=0.018] [1].
Ponadto ci, u których endoskopowa komponenta Mayo Score (eMS) wynosiła 3, rzadziej dopowiadali na placebo niż ci, u których eMS wynosiła 2. Skorygowany OR = 0.33 [CI 95% 0.16-0.68; p=0.003] [1].
Podobny trend obserwowano w odniesieniu do klinicznej remisji i ustąpienia domieszki krwi w stolcu.
Autor: zespół IBDinFocus.com
Referencje:
- Wong ECL i wsp. Predictors of Placebo Induction Response and Remission in Ulcerative Colitis Clin Gastroenterol Hepatol. 2022 Aug 25;S1542-3565(22)00811 Doi: 10.1016/j.cgh.2022.08.015.
Fotografia: Sofia Cristina Córdova Valladares / Pixabay
Aby napisać do redakcji, zaloguj się.
