Zmęczenie w IBD jest często ocenianym wskaźnikiem jakości życia. W Ghent University w Belgii wykorzystano model doświadczalny zapalenia jelit u myszy, aby lepiej poznać patofizjologię tego objawu. Okres zdrowienia myszy miał odzwierciedlać remisję u ludzi i umożliwić ocenę zmian neurobehavioralnych zwierząt w powiązaniu z zaburzeniami osi jelito-mózg. Myszy w okresie zdrowienia, kiedy były u nich już tylko mikroskopowe zmiany w śluzowce jelita odpowiadające przewlekłemu zapaleniu, wykazywały istotnie mniejszą spontaniczną aktywność niż wyjściowo i niż grupa kontrolna. Było to przyjęte jako ekwiwalent zmęczenia u ludzi. Ocena zarówno komórek pochodzących ze śluzówki jelita jak i ze splotów naczyniówkowych komór mózgu wykazała zgodność zwiększonej jednoczesnej ekspresji 123 genów, w tym białek prozapalnych (Lcn2, TNFa, S100A8 i S100A9) u zwierząt z indukowanym zapaleniem (DSS) w przeciwieństwie do grupy kontrolnej. Ponadto ostre zapalenie jelita grubego po podaniu DSS było też związane z aktywacją mikrogleju w korze przedczołowej i hipokampie, które utrzymywało się także w korze przedczołowej myszy, które wyzdrowiały i miały jedynie objawy z przewlekłego zapalenia jelita grubego. Zdaniem autorów w modelu mysim, mimo ustąpienia cech ostrego zapalenia jelita, utrzymywała się zmniejszona aktywność spontaniczna odpowiadająca zmęczeniu u ludzi z IBD oraz zmiany zapalne w układzie nerwowym. Autorzy: zespół IBDinFocus.com Referencja: Truyens M i wsp. Behaviour…